Introductie
Het derde en laatste salon, dat naadloos aansluit op het tweede, wordt door Lode Declercq als volgt omschreven:
“In de derde aan de tuin gelegen werkkamer met bovenlicht, werd de schouwdecoratie voorzien van het embleem van het Plantijnse huis, namelijk de passer, waarmee het motto "Labor et constantia" [sic: Labore] is gelieerd, een devies waar Rooses zich volkomen mee kon identificeren. Deze kamer is voorts gedecoreerd met kleurrijke trofeeën, waarin referenties naar de gilden en ambachten werden opgenomen.”
(‘Max Rooses als inspirator van de Neo-Vlaamse Renaissance’, p. 42)
